به عنوان والدین، ما دائم فرزندان خودمان را باسایرین مقایسه می کنیم. با اینکه چنین کاری مایۀ افتخار بزرگی می تواند باشد، وقتی که فرزند عیبی داشته باشد این کار ممکن است مایۀ نگرانی شده و فکر کنیم که به عنوان والدین داریم کاری را به خطا انجام می دهیم.هرکودک (با کودک دیگر) متفاوت است. تکامل کودکان با یکدیگر متفاوت است، شخصیت متفاوتی دارند، دارای نقاط قوت متفاوتی هستند و به نوع متفاوتی از پشتیبانی نیاز دارند تا بتوانند نیازهای شخصی خویش را تأمین نمایند.
همۀ کودکان با سرعت خاص خودشان و از راه منحصر به خود تکامل می یابند
رشد و تکامل کودکان با سرعت متفاوتی است. با آنکه مسیر تکاملی آنان ممکن است فرق داشته باشد، در این مسیر اکثر آنان به مراحلی عمده و قابل پیش بینی از رشد می رسند. برای کودکان عادی است که در طول زمان در مراحلی از رشد تُند و یا کُند به پیش بروند. اگر فرزند شما در یک سن خاص کمی پیشی گرفت یا اندکی دنبال ماند – این امری طبیعی است. بیشتر اوقات، با تغذیه درست و انگیزش، همه کودکان در نهایت به تکامل دست می یابند.همۀ کودکان دارای نقاط قوت و آسیب پذیری متفاوت هستند. برخی استعداد ورزشی خوبی دارند، سایرین در موسیقی ممتاز هستند. برخی استعداد علمی دارند در حالیکه دیگران فاقد آن هستند. برخی بسیار تشویش داشته و دیگران آرامش دارند. برخی از کودکان خوش خواب هستند و برخی دیگر در میانۀ شب بیدار می شوند و این امر ممکن است سالها بدرازا انجامد.
احساس اطمینان از اینکه در مسیر درستی حرکت می کنید
بسیاری از والدین به طور روزافزونی احساس فشار می کنند تا “فرزند داری درستی داشته باشند”. سایرین احساس می کنند که به طور روزافزونی تحت فشار هستند که فرزندانی بار بیاورند با این انتظار که در مدرسه، در ورزش و در شغل خویش توفیق داشته باشند.
بسیاری از والدین فکر می کنند که فرزند داری به طور طبیعی در آنان پدیدار نمی شود.
والدین اغلب فاقد اطمینان هستند که آیا فرزند داری آنان به بهترین وجه نیاز های فردی کودک را تأمین می کند یا نه. بسیاری از والدین احساس می کنند که مورد داوری دیگران از لحاظ فرزند داری قرار دارند. چنین تجاربی ممکن است باعث تنهائی و انزوای والدین شود. بسیاری احساس می کنند که هیچ پدر یا مادر دیگری مشابه این تجربه ها را ندارد.این احساس و تجربه ها عمومیت دارند.
شما تنها نیستید
با بیشتر شدن نیاز ها و استعداد های فرزندانمان، با گذشت زمان کار فرزند داری دائم دستخوش دگرگونی است.هیچ “نسخۀ عمومی” که برای همه مناسب باشد وجود ندارد. آنچه که در مورد یک کودک با کامیابی عمل می کند لزوماً برای فرزند دیگری قابل اعمال نیست. آنچه که در مورد کودکان هنگام دو سالگی موثر بوده در چهار سالگی آنان کارائی ندارد.
سازگاری و انعطاف پذیری از اجزاء عمدۀ فرزند داری است.
این طبیعی است که در برخی از بُرهه ها به درستی فرزند داری خود اطمینان نداشته باشید. تجربه خود را با سایر والدین،دوستان و بستگان در میان بگذارید. شما درخواهید یافت که تنها نیستید.درد دل کردن در باره تجارب مشترک می تواند به شما اطمینان بخشد که “در مسیر درستی” حرکت می کنید و اطمینان شما را افزایش دهد.
اطمینان داشته باشید که شما بیش از هرکس دیگری فرزند خود را می شناسید.
در نتیجه، فرزند خود را با سایر کودکان مقایسه نکنید.
اگر در مورد فرزند خود نگرانی یا برای فرزند داری خویش به پشتیبانی نیاز دارید درخواست کمک کنید. این نشانۀ قوت است،ضعف نیست.
لطفا به اشتراک بگذارید:
....
مطالب (+18)وبسایت
آمار مطالب
کاربران آنلاین
آمار بازدید
برای ابجی سحر 
